Waarom leest niemand over taal?

We bespraken onlangs Het Nederlands in gevaar? van Cor van Bree. Dit boek sluit aan in een lange traditie van intelligente, goedgeschreven, wetenschappelijk onderbouwde boeken over taal. Voorbeelden hiervan zijn o.a. het Groot Leenwoordenboek van Nicoline van der Sijs en Verandering en Verloedering van Hans Bennis, Leonie Cornips en Marc van Oostendorp. Maar het lijkt wel alsof niemand die boeken leest! Als je gaat kijken in de reacties op een willekeurige post van Onze Taal bijvoorbeeld, dan blijven mensen klagen over taalverloedering. Waarom, als die mensen zich hier zo'n zorgen over maken, verdiepen ze zich niet in het onderwerp?

Het lijkt wel alsof we er een beetje gefrustreerd over zijn, en dat is ook zo. Maar, zoals altijd, zijn we vooral ook benieuwd. Hoe kan het dat een onderwerp waar blijkbaar Jan én Allem/v zich druk over maken, zo oppervlakkig blijft? Waarom denken intelligente mensen ongefundeerde dingen over taal, en gaan ze dan niet lezen hoe het zit? Hier is, voor zover wij weten, geen onderzoek naar gedaan (dat zou ook heel erg moeilijk zijn). 

Een van de redenen blijft toch wel dat men denkt taal te begrijpen, omdat men het zelf altijd gebruikt. We worden dan ervaringsdeskundigen. Zoals onze vaste en daarom wel degelijk gewaardeerde reageerder DirkJan het onlangs verwoordde: 'ik hoef toch niet een taalboek te lezen om een eigen mening over een bepaald taalonderwerp te hebben?' 

Nee, dat hoeft niet. Iedere taalgebruiker heeft recht op een eigen mening over taal, en mag die ook rustig verwoorden. Maar het is wel zo dat iemand die jarenlang onderzoek doet naar een bepaald fenomeen, of heel veel leest over het onderzoek van anderen, waarschijnlijk een veel gefundeerder mening heeft dan de 'doorsnee' taalgebruikster. Het is zelfs zo, dat dat in veel gevallen geen mening meer is: het is een feit. Nu is taalwetenschap geen veld waarin iedereen het liefjes met elkaar eens is. Maar er zijn wel degelijk allerlei feiten bekend, inmiddels, na zeker honderd jaar taalwetenschap. Waar het om gaat is dat wat jij, o lezer, denkt te weten van een taal, heus niet altijd waar hoeft te zijn. 

Deels ligt het probleem bij de taalgemeenschap. Zoals in het voorwoord van de Taalcanon (ook al zo'n laagdrempelig goed boek!) te lezen valt: het kan nog wel beter met de popularisatie binnen de taalwetenschap. Maargoed, daar wordt aan gewerkt (zie die Taalcanon), en er is al best wat materiaal voorhanden. Blijft de vraag, waarom niemand die boeken lijkt te lezen. Het is een beetje hetzelfde als dat ik altijd dacht dat de aarde plat was, maar dat iemand laat zien dat hij rond is, en dat ik dan zeg: ok, jij kan dat wel zeggen, maar ik vind dattie plat is, deal with it. Eigenwijs is een ding, maar dom is een ander.

Goed, dit denken wij ervan. Maar we zijn natuurlijk vooral benieuwd naar jullie, reageerders. Jullie reageren namelijk (volgens ons) ook vooral uit intuitie.  Maar waarom zouden jullie dan niet een boek willen lezen over het onderwerp, bijvoorbeeld zoals diegene die wij hier noemen? Het is een klein beetje moeite, maar daarmee wordt je mening zoveel meer waard! Een stukje onderbouwing, maak me gek! 

Hoeveel boeken over taal hebben jullie gelezen? En welke dan? En wat doen jullie met die kennis? En zijn er ook dingen waarvan je denkt: die taalwetenschappers die l*llen maar raak, ze hebben ongelijk? Verras ons...