Voor wie het gevolgd heeft: de Giro d'Italia zit er weer op. Helaas voor Steven Kruiswijk heeft hij de ronde niet op zijn naam kunnen schrijven. Toch was het weer een feest - niet alleen voor de wielerliefhebber, maar ook voor de taalliefhebber. Want wielrennen is een sport die uitnodigt tot het geven van bijnamen. Waarom dat juist in het wielrennen gebeurt, weet ik niet. Misschien komt het doordat etappes zo lang duren en commentators weinig te doen hebben.
Bron |
Maar nu is het nieuwe rondeseizoen weer goed geopend. Onze jongen Steven Kruiswijk deed het goed: zijn bijnaam, de Kleerhanger (vanwege de karakteristieke schouderhouding), werd ook in internationale media opgepikt (een SCHITTERENDE bijnaam overigens vind ik 't). En er waren meer renners die ik niet kende, en die natuurlijk ook hun eigen bijnaam hadden.
Zo hadden we Esteban Chaves (Chavito, "jongetje", niet erg inventief), Illnur Zakarin ("De Ooievaar van Tartarstan"), en Domenico Pozzovivo (omdat deze heer een graad in de economie heeft wordt hij "Dr. Pozzovivo" genoemd). En dan hebben we het nog niet eens over de Zuid-Afrikaan Johann van Zyl, die ook wel "Van Snail" wordt genoemd.
Ach, wat is het schitterend. De natuurgeest zegene de journalisten en de sportverslaggevers. Hebben jullie nog mooie nieuwe bijnamen gespot? Kom er maar in!
Gelezen in De Standaard van 23 juli 2016 over Julien Vermote: ‘Van nature heb ik een grote motor. Ik kan lang een hoog tempo aanhouden zonder te verzuren’, verduidelijkt de man met de passende bijnaam Vermoteur.
BeantwoordenVerwijderen