Translate Milfy!

vrijdag 1 februari 2019

Is de verengelsing van de Amsterdamse winkels een gevaar voor het Nederlands?

door Marten van der Meulen

Al langere tijd rommelt het in de Amsterdamse binnenstad. Of moet ik zeggen dat het is rumbling. Er wordt in de hoofdstedelijke winkels namelijk (te) veel Engels gebruikt. Metro en de Telegraaf schreven er in november 2017 bijvoorbeeld over. Vanmorgen besteedde AT5 er ook aandacht aan. Wat blijkt: er zijn best wat winkels waar je geen Nederlands kunt spreken. Nu denk ik dat er best wat mensen zullen denken: 'zie je wel, het Nederlands verdwijnt'. Wees gerust: dat is nog maar de vraag. Laten we vooral proberen te begrijpen waarom dit gebeurt. 



Tellen

Eerst even over het artikel in AT5. Het mag gezegd: de journalisten van AT5 hebben hun huiswerk gedaan. Men "heeft in ieder stadsdeel de grootste winkelstraten bezocht", wat neerkwam op 1462 winkels in 14 straten. Omdat Amsterdam zeven stadsdelen heeft ga ik uit van twee winkelstraten per stadsdeel. Daar hoef je niet lullig over te doen: dat is gewoon een mooie steekproef. Uit dit onderzoek blijkt dat vooral in de Kalverstraat en Kinkerstraat in veel winkels Engels werd gesproken. Daarbuiten was Engels in veel stadsdelen grotendeels of volledig afwezig.

Normaliter moet je vergelijkend onderzoek doen om te kunnen zeggen of er sprake is van een toename. Hoe was het vroeger, hoe is het nu? Ik vraag me af of dat nu nodig is: het is natuurlijk zeer waarschijnlijk dat er inderdaad nu meer Engels wordt gebruikt dan bijvoorbeeld 10 jaar geleden, laat staan dan 50 jaar geleden. Helemaal zeker weet je het nooit, maar het is in ieder geval aannemelijk. De eerste vraag is natuurlijk: hoe komt dat?

Waarom

In het uitstekende artikel van AT5 worden al direct de twee belangrijkste oorzaken genoemd. De eerste heeft te maken met bezoekers. Zeker in de binnenstad zal een groot deel van de klanten van de Engelstalige winkels geen Nederlands spreken. Daar kun je op verschillende punten al iets van vinden: ten eerste is de vraag om hoeveel procent van de klanten het nou precies gaat. Maakt men niet te snel de knieval voor een relatief klein percentage bezoekers? Dat is een interessante vervolgvraag. Ten tweede kun je vinden dat toeristen maar Nederlands moeten leren. Ik vraag me af hoe realistisch dat is, en in hoeverre wij dat zelf doen in andere landen. Ik ben in het buitenland vaak juist blij dat ik geen Servo-Kroatisch of Hongaars hoef te leren. Een paar woordjes in zo'n taal vind ik leuk om te leren, maar niet iedere toerist is natuurlijk een taalkundige.

De andere belangrijke oorzaak voor de toename van Engelssprekend winkelpersoneel is het aanbod van werknemers. Er lijken gewoon te weinig sprekers van het Nederlands te zijn die in de Amsterdamse horeca willen werken. Deze conclusie trok de FNV ook al in april van vorig jaar. Ook hier kun je iets van vinden: waarom leren die medewerkers niet gewoon Nederlands? Deels een terecht punt, vind ik, maar als je het combineert met het bovenstaande punt (Engelstalige klanten) begrijp je wel waarom het niet gebeurt. Toch vond ik het als moedertaalspreker vreemd dat ik in mijn lokale koffiezaak in de Baarsjes uitsluitend in het Engels te woord werd gestaan. Dat je geen twintig talen spreekt, à la, maar enige beheersing van de taal van het land waar je werkt zou toch mogen worden verwacht. Toch wordt hier wel met twee maten gemeten: hoe zit het bijvoorbeeld met alle hoogopgeleide expats? Mag je van hen ook Nederlands verwachten? (Ik vind eigenlijk van wel).

Deze twee punten lijken me behoorlijk belangrijk. Misschien nog wel belangrijker is het feit dat er géén sprake is van toename van het gebruik van Engels door een vermeende algemene fetisj voor Engels. Daar wordt vaak naar gewezen wanneer er sprake is van verengelsing, maar volgens mij speelt dat alleen in sommige gevallen een rol. In het hoger onderwijs is bijvoorbeeld de bekostiging een argument. Meer studenten = meer geld, de buitenlandse markt is eindeloos, hoppa Engels. In de wetenschap is het een gevolg van het prestige van het Engels ten opzichte van het Nederlands. In het bedrijfsleven is het de (vermeende) relatie tussen Engels en innovatie: Engels is nieuw is beter.

Bedreiging voor het Nederlands?

Nu is natuurlijk de vraag: is het slecht voor het Nederlands, de verengelsing van de Amsterdamse winkelarij? Op basis van wat we tot nu toe weten over taal zou ik zeggen van niet (zoals we hier al wel eerder schreven). Er is namelijk geen reden om aan te nemen dat buiten Amsterdam Engels dezelfde positie inneemt als gebruikstaal. De aanwezigheid van toeristen in Amsterdam is totaal buiten proportie ten opzichte van de rest van Nederland. Omdat juist dat als oorzaak wordt gegeven van de verengelsing mag je aannemen (zeker weten doe je het niet) dat de verengelsing ook buitenproportioneel is. Ja, woorden als sale worden in sommige steden veel gebruikt. Maar dat is oppervlakkig: welke taal je gebruikt om in te converseren is veel belangrijker. Wat dat betreft is het gebruik van Engels in Amsterdamse winkels potentieel wel een risico voor de status van het Nederlands aldaar, maar je moet dat in perspectief zien - buiten die winkels en buiten Amsterdam is het Nederlands wat de klok slaat. 

Mocht je er toch wat aan willen doen, dan is het belangrijk te kijken naar de onderliggende oorzaken. Engels in het hoger onderwijs aanpakken? Verander de bekostiging. Minder Engels in de wetenschap? Zorg dat publiceren in het Nederlands weer aan prestige wint. Engels in de horeca verminderen? Pak het personeelstekort aan. Het oppervlakkige gevecht tegen het Engels heeft in ieder geval weinig zin. Als je echt iets wil veranderen, dan moet je dieper durven kijken.

4 opmerkingen:

  1. (waarschuwing: anekdotisch bewijs!) Ik heb een stuk of 4 vrienden waarvan Nederlands niet de moedertaal is. 1 (Engels-sprekende) Zuid-Afrikaan, 1 Finse (die near-native Engels spreekt), en 2 Schotten. Alle vier spreken ze 'aardig' Nederlands (mijn gok is A2-B1). Ik ben er zelf meerdere malen getuige van geweest dat zij in een horeca-gelegenheid, winkel o.i.d. in het Nederlands een vraag stelden, waarna ze in het Engels verder geholpen werden. Ik denk dat de Nederlandse L2-vaardigheden van expats/immigranten ook verder geholpen zouden worden als wij allemaal ons best zouden doen om met hen een gesprek in het Nederlands te voeren.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. ik heb hetzelfde gevoel als ik in Frankrijk of Duitsland etc. probeer de lokale taal te gebruiken, en dan een antwoord krijg in het Engels. Dit is zeer verwarrend, want je bent niet echt ingesteld om tegelijkertijd twee vreemde talen te spreken, ook al ben ik beter in het Engels. het resultaat is dat ik hakkelend Frans blijf spreken, en de Franse ober in het Engels doorgaat.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Veel Vlamingen kennen al langer een gelijkaardige situatie in Brussel, hoofdstad van België, waar ook veel winkelpersoneel geen Nederlands spreekt en waar Vlamingen zich maar al te vaak (noodgedwongen) aanpassen aan de ééntalige Franstalige bediende. Wie het anders wil, dient eerst zelf respect voor de eigen taal te tonen. Eéntaligheid, of het nu Frans of Engels is, vormt steeds het grootste probleem. Van migranten wordt verwacht dat ze de plaatselijke taal leren en zich aanpassen. Engels en Frans blijven spreken in horecazaken en winkels wordt evenwel getolereerd. Misschien zien teveel mensen hierin geen taaldiscriminatie, of willen ze dit niet zien ?

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ik kom wel eens in Brussel en daar tref ik nog steeds types aan dir hun eigen taal niet wensen te spreken. Daar ben ik heel simpel in: geen Nederlands, geen zaken. Moet je zien hoe snel ze hun, al dan niet gebrekkige, taalvaardigheid in hun eigen taal terug krijgen. Het is voor mij een van de aardige kanten van een bezoek aan Brussel.

    BeantwoordenVerwijderen