Weet u nog dat Milfje blogde over de
taal van Couperus?
Kijk, dachten we hierzo in het hoofdkwartier, dat kan dus met veel
meer schrijvers. Die hebben namelijk vaak, zo niet altijd, echt een eigen stijl. Zo is daar bijvoorbeeld een van onze lievelings: Gerard
Reve. Veel van onze geinterviewden door de jaren heen (bv Marc van Oostendorp en Aleid Truijens) schreven dat zij het taalgebruik
van Reve inspirerend vonden. Ook Bertrand Abraham, die Op Weg naar het Einde vertaalde in het Frans, vindt het geweldig. Wat valt er op aan Reves taal? Waaraan
herkennen we zijn stijl? En waarom is het zoo weergaloos?